วิกิพีเดียเศรษฐกิจไทย
ความเสี่ยงต่อการเติบโต ได้แก่ ความกดดันด้านค่าครองชีพที่สูงขึ้น และการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยที่มากขึ้นเพื่อบีบงบประมาณของครัวเรือน การชะลอตัวทั่วโลกที่รุนแรงเกินคาดอาจส่งผลกระทบต่อการส่งออกอย่างหนัก การฟื้นตัวอย่างรวดเร็วของการท่องเที่ยวยังอาจเพิ่มข้อจำกัดด้านอุปทาน เช่น การขาดแคลนแรงงานและแรงกดดันด้านค่าจ้าง ซึ่งจำกัดการขยายตัวทางเศรษฐกิจ แผนภูมิด้านบนเป็นแผนภาพใยแมงมุมที่แสดงให้เห็นว่าประเทศต่างๆ วัดผลการดำเนินงานทางเศรษฐกิจที่สำคัญสี่มิติได้อย่างไร ได้แก่ รายได้ต่อหัว การเติบโตของ GDP ประจำปี อันดับบรรยากาศทางธุรกิจ และความน่าเชื่อถือทางเครดิต รายได้ต่อหัวอยู่ในหน่วยดอลลาร์สหรัฐฯ ในปัจจุบัน การเติบโตของ GDP ต่อปีเป็นการคาดการณ์โดยเฉลี่ย 5 ปีระหว่างปี 2566 ถึง 2570 บรรยากาศทางธุรกิจวัดจากการจัดอันดับความง่ายในการทำธุรกิจประจำปี 2562 ของธนาคารโลกใน one hundred ninety ประเทศ ความน่าเชื่อถือทางเครดิตพยายามที่จะวัดความสามารถของประเทศในการปฏิบัติตามภาระหนี้ภายนอก และวัดโดยอันดับความเสี่ยงด้านเครดิตของประเทศ OECD แผนภูมินี้ไม่เพียงแต่แสดงให้เห็นว่าประเทศหนึ่งๆ มีการดำเนินงานอย่างไรในสี่มิติเท่านั้น แต่ยังแสดงวิธีการวัดผลเทียบกับประเทศอื่นๆ ในภูมิภาคด้วย ประเทศไทยมีประสิทธิภาพเหนือกว่าประเทศเกิดใหม่และกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ในเอเชียในด้านการวัดความน่าเชื่อถือทางเครดิตและบรรยากาศทางธุรกิจ รายได้ต่อหัวและการเติบโตของ GDP ล่าช้า ความท้าทายเชิงโครงสร้างในระยะยาวที่เกี่ยวข้องกับสังคมสูงวัยและการขาดแคลนทักษะแรงงาน ควบคู่ไปกับความเสี่ยงทางการเมือง ส่งผลต่อศักยภาพในการเติบโตของประเทศไทยเมื่อเทียบกับประเทศในเอเชียที่กำลังเติบโต การเปิดพรมแดนระหว่างประเทศทั่วโลกอีกครั้งจะช่วยสนับสนุนการฟื้นตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวขนาดใหญ่ของประเทศไทย ในฐานะศูนย์กลางเศรษฐกิจระดับภูมิภาคที่มีความได้เปรียบมากมาย จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่ประเทศไทยจะกลายเป็นบ้านหลังที่สองของกลุ่มบริษัทข้ามชาติทั่วโลกจำนวนมาก และเป็นศูนย์กลางห่วงโซ่อุปทานสำหรับอุตสาหกรรมหลักๆ กิจกรรมการลงทุนจากต่างประเทศเหล่านี้เกิดขึ้นได้จากการปรับปรุงกฎหมายของรัฐบาล ตลาดภายในประเทศที่กำลังเติบโต
